Aan alles komt een eind
Inmiddels was het alweer de laatste bootduik en tevens de laatste duik van het Zeeland weekend. Na een bootreis van twee uur en onze voedsel- en drinkreserves bijgevuld te hebben, konden we duiken bij Dreischor. Dit keer geen Dreischor Frans Kokrif of Dreischor Gemaal, maar een plek naast het gemaal. Dit is geen duikstek die je kan doen vanaf de kant en dus alleen beschikbaar per boot. De boot liet het anker zakken en de bodem bleek zeventien meter onder ons te liggen.
Aan leven geen gebrek
Zondagmorgen kwamen we aan in Den Osse bij de haven waar de MS Theo lag. Ter plekke hebben we onze flessen nog even afgevuld en vervolgens de hele duikuitrusting aan boord gebracht. We voeren iets na 9 uur uit met de eerste bestemming: Preekhil! Preekhil was voor mij een nog onbekende duiklocatie.
Polonaise op het gemaal
De derde duik stond gepland bij Dreischor gemaal. Deze stek ligt net iets verder dan Frans Kokrif, en vooral het gemaal is mooi om te zien. Ook zit er veel leven op en rondom het gemaal. De andere twee duikers van de vorige duik gingen ook weer mee.
Oefening baart kunst
De tweede duik vond plaats bij Dreischor Frans Kokrif. Inmiddels waren twee andere duikers van de vereniging ook aangesloten bij ons en was het voor hen de eerste duik van de dag. Nadat we in het slechte weer onze duikset hadden opgebouwd en de dam overgeklommen waren, kon de duik beginnen!
Inmiddels is het al meer dan drie weken geleden sinds ik terug ben van het pinksterweekend in Zeeland. Door een drukke periode op school heb ik niet eerder kunnen ‘bloggen’. Ook is het alweer acht maanden geleden nadat ik weer eens ‘geblogd’ heb. Het duikseizoen was laat dit jaar en de duiken in Zeeland waren dan ook één van de eerste duiken van dit duikseizoen. Ik schrijf in dit geval over het hele weekend.