Aan leven geen gebrek
Zondagmorgen kwamen we aan in Den Osse bij de haven waar de MS Theo lag. Ter plekke hebben we onze flessen nog even afgevuld en vervolgens de hele duikuitrusting aan boord gebracht. We voeren iets na 9 uur uit met de eerste bestemming: Preekhil! Preekhil was voor mij een nog onbekende duiklocatie.
Na een tijdje waren we aangekomen bij de duikstek. Met de complete uitrusting aan, die wij op de boot in elkaar gezet hadden, zijn we het water ingesprongen. We moesten nog een stukje door het ‘onbekende’ duiken om uiteindelijk de kant te kunnen zien. vanaf de kant zijn we linksaf gegaan.
Wat mij meteen opviel toen ik dichter bij de kant was, was het leven dat er zit. Op elke plek zat wel een krab of liep een kreeft rond. Elke centimeter was bedekt met onderwaterleven, en zodra je met je lamp scheen, of gewoon aan kwam zwemmen, schoot alles meteen weg.
Op elke centimeter was leven te zien.
Ik heb achteraf nog even geteld hoeveel krabben er op de bovenstaande foto te zien zijn. Ik tel er zelf 12. Hoeveel telt u er?
De hele duik waren er krabben en kreeften te zien. Ik heb bewust niet teveel foto’s hiervan genomen, want ik wilde niet dat ik alleen maar krabben en kreeften op de foto had. Hierdoor was het ook wat beter zoeken naar het andere onderwaterleven.
Uiteraard waren de grondels ook weer aanwezig onderwater en ook dit keer bleef de vis rustig zitten. Ik kon goed dichtbij de vis komen. Dit heeft uiteindelijk in de volgende foto geresulteerd:
De grondel kon ik rustig benaderen en fotograferen.
We waren ongeveer 20 minuten onderweg en ik probeerde om de krabben en kreeften heen te kijken. Ik was behoorlijk aan het zoeken naar ander onderwaterleven totdat ik toch een krab tegen kwam. Dit was namelijk de hooiwagenkrab. Deze krab kun je gemakkelijk over het hoofd zien wanneer je te snel zwemt. Ik zag hem niet over het hoofd en heb de krab gefotografeerd.
Een andere krab dan gewone krabben, namelijk de hooiwagenkrab.
Inmiddels waren we al 10 minuten op de terugweg toen ik iets grappigs tegenkwam. Een krab zat met één van zijn scharen in een oester. Tegelijkertijd zat er in de oester een vis verstopt, die waarschijnlijk bang was voor de krab. Het leek er namelijk op alsof de krab de vis te pakken wou nemen en dat de vis naar buiten keek of hij de krab kon zien. Op de foto hieronder kun je het kopje van de vis goed zien en ook de krab die met zijn schaar in de schelp zit.
Vis in een oester.
Pas helemaal op het eind van de duik, kwam ik weer eens wat anders dan krabben en kreeften tegen. Het was namelijk een steurgarnaaltje. Het garnaaltje zat tegen een steen en vond mijn camera interessant. Het beestje zat namelijk constant met zijn voelsprieten tegen mijn camera aan. De foto lijkt net alsof hij op de kop is gemaakt, maar ik heb een foto van bovenaf genomen.
De garnaal vond mijn camera interessant.
Kort na deze foto hadden wij 50 minuten gedoken en was het tijd om weer aan boord te klimmen. Nadat iedereen aan boord was, zou het nog twee uur duren voordat wij aankwamen bij onze volgende duikstek. In de tussentijd konden we even opwarmen in de ‘kajuit’ en konden we onze eet- en drinkreserves bijvullen.
Leestip: Elke dag zal ik één van de vijf duiken van mijn duikweekend uploaden. Je kunt dus elke dag genieten van een nieuwe blog over mijn Zeeland weekend.
Hoi ik ben Christiaan Bosma, 27 jaar en wonend in Hoogeveen (Dr.). In 2013 ben ik begonnen met duiken. Na een van mijn eerste duiken ben ik in aanraking gekomen met onderwaterfotografie. Ook maak ik tegenwoordig graag video's onderwater!